آب شیرین چقدر ترسناک است، گزارش تصویری - مجله فیروزی

ماهی پیرانا: پیراناها که معروفیت بدشان را به خاطر دندان های تیز و اشتهای سیری ناپذیرشان دارند، ساکن حوزه رودخانه های اصلی آمریکای جنوبی هستند. این ماهیان همه چیزخوار به علت علاقه وافرشان به گوشت معروفیت دارند. اما بر خلاف داستان های نفس گیر و ترسناک کاوشگران اولیه، پیراناها به ندرت به انسان حمله می نمایند.

مشهورترین داستانی که در مورد پیراناها وجود دارد، سفر تاریخی تئودور روزولت (رییس جمهور اسبق آمریکا) به برزیل است که در طی این سفر، وی گروهی از ماهیان پیرانا را دید که در چند ثانیه جسد یک گاو را تکه تکه نموده و بلعیدند. داستان دراماتیک وی برای سالیان سال نقل محافل مردم بود، اگرچه این داستان بر اساس یک صحنه سازی استادانه صورت گرفته بود که در آن ماهیگیران محلی، گروهی از این ماهیان را زندانی نموده و برای چندین روز گرسنه نگه داشته بودند.

با این وجود، پیراناها در رودخانه های محل سکونت خود لاشه خورها و شکارچیان مهمی هستند و اگر منابع غذایی آنها کم گردد، اغلب به آدمخواری هم متوسل می شوند. به همین علت ماهیگیران محلی هم گهگاه از روبرو نزدیک با این ماهیان هراس دارند. دقیقا معین نیست که چند گونه ماهی پیرانا وجود دارد، اما تخمین زده می گردد که تعداد گونه های آنها بین 30 تا 60 گونه باشد.

مارماهی برق دار: بر خلاف نام آنها، مارماهی های برق دار در واقع گونه ای از شمشیرماهی ها هستند و بیش از آنکه به خانواده مارماهی ها تعلق داشته باشند، به خانواده گربه ماهی ها تعلق دارند. این ماهیان غیرعادی، ساکن آبراهه های حوزه آمازون و اورینوکو در آمریکای جنوبی هستند؛ جایی که برای شکار طعمه ها و حفاظت از خودشان جریان های قوی الکتریسیته فراوری می نمایند.

مارماهی برق دار برای نفس کشیدن هوا را از سطح آب می بلعد. به لطف اندام های درونی تخصصی، آنها می توانند پالس های الکتریسیته ای بیشتر از 500 ولت فراوری نمایند که جریانی بیش از 1 آمپر ایجاد می نماید. این مقدار برای کشتن یک انسان بالغ کفایت می نماید. مارماهی برق دار اغلب بی مهرگان را شکار می نماید، اگرچه نوع بالغ آن می تواند از ماهیان و پستانداران کوچک هم تغذیه کند. آنها تنها در صورتی به انسان حمله می نمایند که فرد مزاحم آنها بگردد. آنها تمایل دارند که در آبهای راکد و تیره زندگی نمایند. دانشمندان مدتها است که شیفته این گونه جانوری هستند و مشغول تحقیق بر روی توانایی های الکتریکی آنها هستند.

عنکبوت جالوت پرنده خوار: دومین عنکبوت بزرگ جهان، عنکبوت جالوت است که به خانواده رطیل ها تعلق دارد. این عنکبوت نام ترسناک خود را پس از آن به دست آورد که کاوشگران دوران ویکتوریا شاهد بودند که یکی از این عنکبوت ها در حال بلعیدن یک مرغ مگس خوار است.

این عنکبوت های بزرگ ساکن زمین های باتلاقی جنگل های بارانی شمال آمریکای جنوبی هستند، جایی که می توانند تا 30 سانتی متر رشد نمایند و به وزنی بیش از 170 گرم برسند. مانند بسیاری از دیگر گونه های عنکبوت، نوع ماده این عنکبوت هم ممکن است نوع نر را پس از جفت گیری بخورد. تا حدی به همین علت است که نوع نر عمری بین 3 تا 6 سال دارد، در حالی که ماده ها بین 15 تا 25 سال عمر می نمایند. اما بر خلاف نام این عنکبوت، پرندگان غذای اصلی جالوت پرنده خوار نیستند. آنها ترجیح می دهند که حشرات و سایر بی مهرگان را بخورند، گرچه گاهی اوقات مهره داران کوچک را هم می خورند. این عنکبوت های بزرگ اغلب برای انسان خطرناک نیستند، اما اگر مزاحم آنها بشوید می توانند شما را نیش بزنند که به مقدار نیش زنبور درد خواهد داشت. آنها بعلاوه می توانند تارهایی را رها نمایند که باعث خارش پوست می گردد.

ببرماهی: این ماهی که پراکندگی آن شامل اغلب نقاط آفریقا می گردد، شکارچی درنده ای مجهز به دندان های بزرگ و تیغ مانند است. آنها اغلب به صورت گروهی شکار می نمایند و گاهی اوقات هم حیوانات بزرگ را می خورند. اگرچه این ماهیان به ندرت به انسان حمله می نمایند، ولی سابقه حمله به انسان در میان آنها وجود دارد.

گونه بزرگ این ماهی، ببرماهی جالوت (Hydrocynus goliath) و Hydrocynus vittatus است که عموما با نام ببرماهی شناخته می گردد. هر دو گونه به اسم ماهیان اکواریومی استفاده می شوند. ببرماهی جالوت که مقدار آن به 50 کیلوگرم هم می رسد، در رودخانه کنگو و دریاچه تانگانیکا یافت می گردد. گونه ببرماهی که می تواند تا 15 کیلوگرم رشد کند، در حوزه رودخانه زامبزی یافت می گردد.

تمساح نیل: این تصویر یک تمساح نیل یکساله است که سعی می نماید تا از شر این قورباغه مزاحم خلاص گردد. این خزندگان بزرگ که به اسم تمساح معمولی هم شناخته می شوند، در اغلب آفریقا پراکنده هستند و به اسم وحشی ترین و مرگ بارترین حیوانات روی زمین معروفیت دارند.

تمساح های نر معمولا بین 3.5 تا 5 متر طول دارند، اما ممکن است طول آنها به بیش از 5.5 متر هم برسد. تمساح های تک به هر چیزی که هم مقدار یا کوچک تر از آنها باشد حمله می نمایند. اما تمساح ها اغلب به صورت گروهی شکار می نمایند، که در این صورت می توانند حیواناتی به بزرگی کرگدن و اسب آبی را هم به زانو درآورند. تمساح های نیل گهگاه به انسان هم حمله می نمایند، و سالیانه باعث مرگ بین چند صد تا چند هزار نفر می شوند.

اگرچه مصریان باستان از تمساح می ترسیدند و به آنها احترام می گذاشتند، اما در سال های گذشته این حیوانات بزرگ به خاطر پوستشان شکار می شدند. امروزه برنامه های حفاظتی باعث تثبیت جمعیت آنها بین 250 تا 500 هزار قطعه شده است.

ماهی سرماری: ماهیان سرماری اغلب باعث ترس و وحشت در غرب می شدند، جایی که گروه های ماهیان پرخاشگر عموما به اسم گونه های مهاجم شناخته می شدند. پس از اینکه یک ماهیگیر محلی، یک سرماری شمالی را در دریاچه ای در مریلند آمریکا پیدا کرد، این مساله باعث ایجاد شور و هیجان در رسانه ها شد. اما زیست شناسان هشدار می دهند که این ماهی بزرگ آب شیرین ممکن است بتواند جمعیت خود را به آسانی در آمریکای شمالی تثبیت کند، و باعث آسیب زدن به زیست بوم بومی منطقه بگردد.

این شکارچیان سیری ناپذیر که در بالای هرم غذایی قرار دارند، می توانند به طول یک متر برسند. آنها از بی مهرگان، قورباغه ها و ماهیان کوچک تغذیه می نمایند، اگرچه در فصل فراوریمثل ممکن است به هر چیزی که در آب تکان می خورد حمله نمایند. سرماری ها می توانند از هوا تنفس نمایند و تا چهار روز خارج از آب زنده بمانند. آنها می توانند در دوره های خشکسالی طولانی، با نقب زدن در درون گل و لجن زنده بمانند. چندین گونه این ماهی بومی آسیا هستند، جایی که آنها را برای سرو سر میز شام شکار و طبخ می نمایند. آنها بعلاوه به اسم ماهیان آکواریومی نگهداری می شوند و به خاطر رفتار تهاجمی شان معروفیت دارند.

ماتا ماتا: ماتا ماتا یک لاک پشت آب شیرین است که ساکن حوزه های آبگیر آمازون و اورینوکو در آمریکای جنوبی است. این لاک پشت عجیب و غریب کاملا آبزی است، اگرچه ترجیح می دهد در آب های راکد و کم عمق زندگی کند، جایی که به راحتی می تواند سر خود را از آب بیرون آورده و تنفس کند.

ماتا ماتا می تواند بسیار رشد نموده و تا 15 کیلوگرم هم وزن داشته باشد. آنها از بی مهرگان و ماهیان تغذیه می نمایند و علی رغم ظاهرشان برای انسان خطرناک نیستند. ماتا ماتا هم در طبیعت و هم در اسارت به کیفیت آب حساس است، به همین علت آلودگی آب می تواند باعث صدمه تماشا آنها گردد.

گربه ماهی غول پیکر: در این تصویر، غواصان مشغول کار بر روی یک گربه ماهی اروپایی در دریاچه بزرگ استرساند سوئد هستند. گربه ماهی های بزرگ در بسیاری از رودخانه های جهان زندگی می نماید و به اسم لاشه خورهای مهم در زیست بوم انجام وظیفه می نمایند.

رکورد بزرگ ترین گربه ماهی جهان متعلق به گربه ماهی غول پیکر مکونگ (رودخانه ای در جنوب غربی چین) است، که طول آن تا 3.2 متر و وزن آن هم تا 300 کیلوگرم می رسد. این گونه که زمانی در چندین کشور جنوب شرقی آسیا پراکنده بود، به علت نابودی زیستگاه اکنون یکی از گونه های به شدت در معرض انقراض به تعداد می رود. به رغم کوشش هایی که برای حفاظت از این گونه در حال اجرا است، دانشمندان اطلاعات زیادی در مورد بزرگ ترین گربه ماهی جهان ندارند. گربه ماهی غول پیکر به ندرت برای انسان خطرناک است. گونه مکونگ می تواند بیش از 60 سال عمر کند.

عنکبوت غواص: عنکبوت غواص تنها عنکبوت شناخته شده جهان است که کاملا زیر آب زندگی می نماید. مانند سایر عنکبوتیان این عنکبوت هم باید از هوا تنفس کند، اما این گونه منبع هوای مورد احتیاج خود را با ایجاد یک حباب تامین می نماید که به وسیله موهای پاها و شکمش نگه داشته می گردد. اگرچه نوعی تبادل گاز از سطح حباب انجام می شوند و آنها مجبور نیستند که خیلی زیاد بالای آب بیایند، اما این عنکوبت ها برای پر کردن دوباره منبع هوای خود باید گهگاه به سطح آب بیایند.

عنکبوت غواص در اروپای شمالی و مرکزی، و بخش هایی از آسیای شمالی یافت می گردد. بر خلاف عادت عنکبوت ها، نرها بزرگ تر از نوع ماده هستند، که شاید به این علت است که نرهای این گونه شکارچیان فعال تری هستند. این عنکبوت ها می توانند گزش دردناکی را ایجاد نمایند که اغلب با علائم تب و بیقراری همراه است. کسانی که از عنکبوت می ترسند، ممکن است از دانستن اینکه حتی در آب از شر این عنکبوت در امان نیستند دچار پریشانی خاطر بشوند.

مار آناکوندا: در این تصویر، نگهدارندگان حیوانات یک آناکوندای 6 متری را در Zoological Garden در دستان خود نگه داشته اند. آناکونداها که جزو بزرگ ترین مارهای جهان هستند، در رودخانه ها و زمین های مرطوب آمریکای شمالی زندگی می نمایند. گمان می گردد که کلمه آناکوندا از کلمه تامیلی anaikolra به معنای قاتل فیل آمده باشد که اشاره به معروفیت ترسناک این جانوران دارد.

آناکونداها از ماهیان، پرندگان، خزندگان و پستانداران کوچک تغذیه می نمایند، با این وجود گهگاه به اسم حیوانات خانگی هم شناخته می شوند. این مارهای بزرگ می توانند برای انسان خطرناک باشند، اگرچه گزارش های مربوط به شکار عمدی انسان به وسیله آنها بسیار اندک است. مانند سایر اعضای خانواده بوا، آناکونداها غیرسمی هستند و اغلب شکار خود را با فشردن آن می کشند. مانند سایر مارها، آنها شکار خود را به صورت یکجا قورت می دهند.

سفره ماهی غول پیکر آب شیرین: این ماهیان غول پیکر ساکن رودخانه های جنوب شرقی آسیا و شمال استرالیا هستند. آنها می توانند تا 5 متر طول داشته باشند و وزنشان هم به 600 کیلوگرم هم می رسد. با این وجود، اطلاعات بسیار اندکی درباره این مخلوق در دسترس است.

سفره ماهی آب شیرین را به سختی می توان دید، چرا که اغلب خودش را در رسوبات رودخانه مدفون می نماید. آنها از صدف ها و خرچنگ ها تغذیه می نمایند و برای شکار، علائم الکتریکی آنها را ردیابی می نمایند. اگرچه آنها به ندرت به انسان حمل می نمایند، اما گزارش هایی مبنی بر واژگون کردن قایق ها به وسیله این حیوانات بزرگ وجود دارد.

با این وجود، سفره ماهی ها می توانند ضربه مهلکی را به هدف خود وارد نمایند: آنها یک پیکان در انتهای دم خود دارند که محتوی سمی کشنده است و می تواند گزشی به عمق 38 سانتی متر ایجاد کند. بسیاری از دانشمندان نگران هستند که سفره ماهی های آب شیرین به علت نابودی زیستگاه و آلودگی آب در معرض تهدید قرار دارند.

ماهی خون آشام: این تصویر گروهی از ماهیان خون آشام دندان دار یا پایارا است که در حال عرضه در بازاری در پیواس کشور پرو است. این ماهی ترسناک که اطلاعات اندکی هم درباره آن وجود دارد، به خاطر گوشت لذیذی که دارد در حوزه آمازون و اورینوکو هواداران زیادی دارد.

ماهیان خون آشام عمدتا از ماهیان کوچک تر خصوصا پیراناها تغذیه می نمایند و آنها را با دندان های تیز و بلند خود به سیخ می کشند. دندان های ترسناک آنها می تواند تا 15 سانتی متر رشد بکند.

گربه ماهی کندیرو: شاید ترسناک ترین گونه ساکن آب های شیرین کندیرو باشد که یک گربه ماهی انگلی از خانواده Trichomycteridae به تعداد می رود. این ماهی کوچک و باریک عموما از آبشش های ماهیان بزرگ تر ساکن آمازون تغذیه می نماید. با این وجود، در طی چند قرن گذشته گزارش هایی مبنی بر بیتوته کردن این ماهیان در مجرای ادرار انسان ها هم گزارش شده است.

بعضی از مردم آمازون ابزارهایی برای جلوگیری از این بیماری آزاردهنده دارند، که درمان آن حتی به یاری جراحی هم چندان کار راحتی نیست. ابزارهای پیشگیری شامل پوشیدن لباس های زمخت، بستن انتهای مجرای ادرار با شریان بند، و اجتناب از ادرار کردن در کنار رودخانه است.

مدارک بسیار کمی دال بر حمله کندیروها به انسان وجود دارد. علاوه بر این، با عرض مبه وسیله 6 میلی متر و طول مبه وسیله 7 سانتی متر، این ماهی اندکی برای ورود به مجرای ادرار انسان بزرگ است. با این حال، سابقه این ماهی به مقدار کافی ترسناک است که بسیاری از مردم را از آب های استوایی دور نگه دارد، حتی اگر این آب ها خیلی دورتر از محدوده زندگی کندیروها قرار داشته باشند.

منبع: خبرآنلاین

باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

منبع: برترین ها