نگاهی به مزایا و معایب اپلیکیشن های یادگیری زبان - مجله فیروزی

اپلیکیشن هایی مانند Doulingo، Memrise و Babbel این وعده را می دهند که کاربران تنها با صرف وقت در گوشی خود می توانند خواندن، نوشتن و صحبت کردن در زبانی جدید را یاد بگیرند. اگرچه مبنای آن ها یکسان است، اما از لحاظ جزئیات تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند:

• دولینگو برای یادگیری زبان و ارائه کلمات و جمله های جدید، از روش هایی مانند تمرین های شنیداری، فلش کارت ها و سؤالات چند گزینه ای استفاده می نماید. بیشتر سؤالات حاوی بخش نظرات هم هستند که کاربران می توانند در خصوص آن سؤال به خصوص با یکدیگر بحث نمایند. ضمناً در این سرویس می توانید با افرادی که مشغول یادگیری زبان موردنظر شما هستند، ارتباط برقرار کنید.
• Memrise هم تا حد زیادی مشابه دولینگو است و کلمات و عبارات جدید را به وسیله فلش کارت ها، تمرین های شنیداری و دیگر موارد آموزش می دهد. با این حال، این اپلیکیشن از چند تعیینه منحصر به فرد بهره می برد. به عنوان مثال، برای کلمات یا عبارات جدید، می توانید یادداشت بنویسید تا بتوانید آن ها را بهتر به خاطر بسپارید و هنگام مرور دوباره این موارد، یادداشت های ثبت شده را می توانید مشاهده کنید. همچنین باید به قابلیت Learn With Locals هم اشاره کنیم که همراه با بسیاری از کلمات و عبارات، ویدیوهایی از تلفظ آن عبارات توسط افرادی که زبان مذکور زبان اصلی آن ها به حساب می آید، ارائه می گردد. همچنین در مقایسه با دولینگو، Memrise برای توضیح موضوع های جدید یا پیچیده معمولاً کارت های حاوی توضیحات بیشتری را ارائه می دهد.
• Babbel با دو گزینه دیگر فرق دارد. اگرچه این اپلیکیشن یادگیری زبان هم از تمرین های شنیداری و سؤالات چند گزینه ای استفاده می نماید، اما برای یادگیری کلمات و عبارات جدید عمدتا از مثال های مکالمه ای استفاده می نماید. همچنین هنگام انجام این تمرین ها، با توجه به قابلیت تشخیص گفتاری که دارد، از کاربر می خواهد که وارد مکالمه گردد. این موضوع به کاربر یاری می نماید که تا حد زیادی تلفظ صحیح کلمات و جمله ها را یاد بگیرد و تکرار کند.

علی رغم این تفاوت ها، تمام این اپلیکیشن ها یک هدف مشترک دارند و آن هم چیزی نیست جز یادگیری زبان به وسیله تمرین های روزانه. چنین وعده ای به خصوص برای افرادی که به محیط موردنظر یا فضای آموزشی دسترسی ندارند، بسیار وسوسه انگیز است. اما سؤالی که مطرح می گردد این است که آیا چنین روشی مؤثر واقع می گردد؟ با توجه به آنالیز گسترده این اپلیکیشن ها-به خصوص دولینگو-می توانیم بگوییم که به وسیله بهره گیری از آن ها می توانید بخش هاییاز زبان خارجی را یاد بگیرید اما فارغ از تسلط کامل بر زبان، حتی اگر می خواهید قادر به انجام مکالمات به صورت روان باشید، این اپلیکیشن ها کافی نخواهند بود.

آنالیز اپلیکیشن Duolingo؛ یادگیری زبان با کمترین دردسر

اپلیکیشن های یادگیری زبان عمدتا مناسب عبارات ابتدایی هستند

عبارت یادگیری یک زبان، پیچیدگی این موضوع را اصلا نشان نمی دهد. یک زبان یک بخش یکپارچه و تعیین نیست بلکه سیستمی پیچیده از اجزای مختلف به حساب می آید که برقراری ارتباط را امکان پذیر می نماید. لغت نامه سرشار از کلمات مختلفی است که یادگیرندگان زبان جدید باید بسیاری از آن ها را به خاطر بسپارند. دستور زبان یا گرامر هم اصولی هستند که به افراد اجازه می دهد لغت های موردنظر را در جمله هایی قرار دهند. در نهایت باید به خط اشاره کنیم که از حروف الفبا تشکیل می شوند و جلوه بصری کلمات و عبارات به حساب می آیند.

چنین اپلیکیشن هایی برای زبان هایی مانند ژاپنی، روسی و کره ای که خط الفبایی مختلفی دارند، تا حد زیادی مثمر ثمر واقع می شوند. دولینگو و Memrise با بهره گیری از فلش کارت ها و تمرین های مختلف به کاربران یاری می نمایند که نشانه های مختلف را در خط جدید یاد بگیرند و اپلیکیشن Babbel هم در این زمینه فراتر می رود و توضیحات بیشتری ارائه می دهد.

نقد و آنالیز اپلیکیشن Memrise؛ دانشگاهی در جیب شما

بعد از چند هفته یا چند ماه تمرین، کاربر موردنظر دیگر با تمام نشانه های موجود در خط جدید آشنا می گردد. اگرچه همچنان نمی توانید تمام کلمات را بخوانید، ولی روی هم رفته یادگیری خواندن کلمات جدید بسیار ساده تر می گردد. البته این فقط یک بخش بسیار ابتدایی یادگیری زبان جدید محسوب می گردد.

مهم ترین نکته قوت اپلیکیشن های یادگیری زبان، در زمینه آموزش عبارات ابتدایی است که به خصوص در هنگام سفر مثمر ثمر واقع می شوند. زمانی که به کشور خارجی می روید، یادگیری عباراتی مانند این جنس چه قیمتی دارد؟ کار شما را بسیار ساده تر می نماید، ولی به چنین کاری یادگیری زبان خارجی نمی گویند زیرا صرفاً مشغول حفظ کردن عبارات به خصوصی هستید.

به عنوان مثال، عبارت ایتالیایی Dovè il bagno به معنای دستشویی کجاست؟ است. حالا اگر شما هیچ آشنایی با زبان ایتالیایی نداشته باشید، آیا می دانید کدام بخش جمله به معنای دستشویی است؟ یا مثلاً می توانید آن را طوری تغییر دهید که جمله به هتل کجاست؟ تغییر پیدا کند؟ اپلیکیشن های یادگیری زبان صرفاً کل جمله را آموزش نمی دهند، بلکه آن ها این جمله ها را به بخش های مختلفی تقسیم می نمایند و چند نمونه مختلف از یک جمله خاص را ارائه می دهند تا کاربران بتوانند به راحتی با توجه به موقعیت خود، آن ها را تغییر دهند.

اما از همه مهم تر، اپلیکیشن های یادگیری زبان مرتباً یادآوری می نمایند که یادگیری زبان جدید کار نیمه وقتی نیست. نوتیفیکیشن های دولینگو که شهرت زیادی دارند و دائماً یادگیری زبان را به کاربران خود یادآوری می نمایند. البته این رویکرد تبدیل یادگیری به یک نوع بازی، می تواند جنبه های منفی هم داشته باشد و مثلاً به جای مراجعه به درس های جدید، دوباره تمرین های قدیمی را انجام دهیم تا همچنان رکورد خوبی در اپلیکیشن داشته باشیم. اما در نهایت باید به خاطر داشته باشیم که دور زدن یا به تعویق انداختن تمرین ها، تنها به ضرر خود ما است.

مواردی که اپلیکیشن های یادگیری زبان نمی توانند آموزش دهند

همانطور که گفتیم، این اپلیکیشن ها اگرچه برای آموزش خط الفبایی و جملات ساده بسیار مفید هستند، اما این موارد تنها بخش اندکی از یک زبان محسوب می شوند. از آنجایی که روان بودن در زبان جدید را به راحتی نمی توان توصیف کرد، برای این کار از استاندارد چارچوب اروپایی مشترک مرجع برای زبان ها یا به اختصار CEFR استفاده می کنیم که یک استاندارد مشترک برای اندازه گیری مهارت و دانش زبانی افراد است.

در این استاندارد 6 سطح مختلف وجود دارد که در ادامه به صورت مختصر و مفید به آن ها می پردازیم:

• در سطح A1، زبان آموز می تواند عبارات ساده را بفهمد، قادر به معرفی کردن خود است و سؤالات ساده ای را می تواند بپرسد و اگر فرد مقابل به آرامی صحبت کند، می تواند در سطحی اولیه تعامل زبانی داشته باشد. سطح A2 شامل درک جملات پرکاربرد، برقراری ارتباط برای وظایف ساده و توصیف بخش های ساده گذشته زندگی خود است. این دو سطح، بخش ابتدایی را تشکیل می دهند.
• در سطح B1 زبان آموز باید بتواند نظرات، علائق و آرزوهایش را توضیح بدهد و هنگام مسافرت از پس موقعیت های پیچیده بربیاید. در سطح B2 از زبان آموز انتظار می رود که بدون مشکل بتواند با یک فرد بومی صحبت کند و بتواند در خصوص موضوع های تخصصی بحث های پیچیده داشته باشد. این دو سطح هم بخش مستقل را تشکیل می دهند.
• در نهایت، باید به سطح C1 اشاره کنیم که در چنین سطحی، زبان آموز باید بتواند از زبان به صورت منعطف و کارآمد برای نیازهای اجتماعی، آکادمیک و تخصصی استفاده کند، طیف وسیعی از موضوعات مختلف و معانی تلویحی را درک کند.C2 که بالاترین سطح محسوب می گردد، فرد موردنظر می تواند به سادگی هر چیزی که می شنود یا می خواند را درک کند و اطلاعات دریافتی از منابع مختلف را به صورت منسجم بیان کند. این دو سطح بخش پیشرفته را تشکیل می دهند.

کاملاً تعیین است که اپلیکیشن های یادگیری زبان نمی توانند کاربر موردنظر را به تنهایی به سطح پیشرفته نزدیک نمایند. زیرا مثلاً در این اپلیکیشن ها، درس هایی برای مکالمات بسیار پیچیده وجود ندارد و اگر صرفاً از آن ها بهره ببرید، این یعنی با یک فرد دیگر ارتباطی ندارید و با توجه به استاندارد مطرح شده، در نهایت حتی نمی توانید به سطح B2 برسید.

انتها شاید مهم ترین ضعف اپلیکیشن های یادگیری زبان این باشد که با افراد دیگر در ارتباط نیستید زیرا مهم ترین هدف یادگیری زبان جدید، ارتباط برقرار کردن با افراد است. شما می توانید مرتباً کلمات یا جمله های جدیدی یاد بگیرید، اما تا وقتی که درگیر مکالمات واقعی نشوید، نمی توانید به صورت روان از زبان موردنظر بهره ببرید یا بر اساس استاندارد CEFR، حتی به نیمه راه هم نمی رسید.

به خاطر همین موضوع هم که شده، یادگیری زبان به وسیله اپلیکیشن باید یک نقطه آغاز باشد نه خاتمه. به همین خاطر اگر در چنین اپلیکیشن هایی تا سطح خوبی پیش رفته اید، بهتر است برای ادامه به کلاسهای حضوری مراجعه کنید یا برای تمرین یک فرد بومی را پیدا کنید.

5 اپلیکیشن برتر برای یادگیری زبان

منبع: New York Times