خشایار راد از راز پربیننده بودن خانه به دوش می گوید
به گزارش مجله فیروزی، خشایار راد، بازیگر پیش کسوت آثار کمدی، اواخر دهه 70 به واسطه اولین همکاری با رضا عطاران در سریال قطار ابدی در تلویزیون دیده شد و پس از آن در دیگر ساخته های این کارگردان نیز ایفای نقش کرد.
جهت دریافت خدمات پتینه کاری ساختمان با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.
این بازیگر علاوه بر رضا عطاران با سعید آقاخانی نیز چند تجربه همکاری داشته، اما حضور او در سریال هایی مانند خانه به دوش، متهم گریخت و ترش و شیرین بیشتر در ذهن مردم ماندگار شده است. به بهانه بازپخش سریال خاطره انگیز ترش و شیرین که قرار بود از دیشب روی آنتن شبکه آی فیلم برود، با خشایار راد درباره این مجموعه گفت وگو نموده ایم.
کار در تلویزیون را با آثار رضا عطاران آغاز کردید که ترش و شیرین را هم ساخته. از آشنایی با رضا عطاران بگویید.
من از تئاتر با آقای عطاران آشنا شدم. در یکی از تئاترهایی که سال 72 اجرا می شد، با یکدیگر همبازی بودیم. در جشنواره پنجم تئاتر، نمایشی را روی صحنه برده بودیم و من جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را گرفته بودم. همکاری ما با سریال قطار ابدی آغاز شد، آقای عطاران گفت زنگ بزنید به خشایار راد، کسی که در تئاتر مقام آورده بیاید و بعد از آن این همکاری در کوچه اقاقیا، خانه به دوش، متهم گریخت و ترش و شیرین ادامه پیدا کرد.
تجربه همکاری با آقای عطاران در سریال های مختلف، چطور بوده است؟
کار با رضا عطاران بسیار خوب، آرام و عالی است. زمان انتخاب بازیگر می داند که افراد به درد کدام شخصیت ها می خورند، درباره هنر افراد و بداهه گویی آن ها شناخت دارد، بازیگران هم دست شان باز است و دیالوگ را شسته رفته و شیرین تر تحویل مخاطب می دهند و قصه باورپذیرتر می شود. او دست بازیگر را باز می گذارد، نمی گوید عین دیالوگ ها را بگویید، به همین دلیل کار خوب از آب درمی آید.
خانم امیرجلالی هم در گفت وگویی به بداهه گویی در خانه به دوش اشاره نموده بودند.
بله، به همان انتخاب برمی شود که عرض کردم. رضا عطاران می گوید خانم امیرجلالی برای نقش همسر آقا ماشاءا... با بازی حمید لولایی خوب است، چون هر دو بداهه گو هستند و می توانند بده بستان داشته باشند.
خاطره ای از بازی در سریال ترش و شیرین در خاطرتان مانده است؟
یکی از دوستان تئاتری به من اصرار کرد اگر می شود نقشی به او بدهند. با آقای عطاران صحبت کردم، ایشان هم گفت برای یکی از سکانس های مربوط به سلمانی یکی دو نفر را می خواهیم و پذیرفت. روز تصویربرداری برف می آمد و نمی شد دوربین را به محوطه باز بیاورند، گفتند سکانس های داخلی را می گیریم ،وقتی برف سبک تر شد دوربین را بیرون می بریم و از دوست شما هم استفاده می کنیم. این کار تا غروب طول کشید و وقتی غروب برف کمتر شد، گفتم دوستم را صدا بزنید اما گفتند نیست! تعجب کردم، به او زنگ زدم و پرسیدم کجاست، گفت پدر من را درآوردی، یک روز آدینه را با خانواده داشتیم، از 6 صبح ما را اسیر کردی و الان 6 عصر است ،هنوز تصویربرداری نکردید، گفتم عزیز من فیلم و سریال همین است، پرتی کار جزئی از آن است! یک سری حرف هم نثار ما کرد و گفت: شما را به خیر ما را به سلامت!
به نظر شما چرا ترش و شیرین و بیشتر سریال های آقای عطاران چه در زمان پخش و چه بازپخش محبوب و پربیننده بود؟
اگر سرمایه یک پروژه کافی باشد، همه نفرات و مهره ها درست سر جای خودشان قرار بگیرند و کارگردانی سر کار باشد که کمدی و طنز را می شناسد، باعث پیروزیت پروژه می شود و اگر چندین بار هم پخش شود، باز هم مخاطب می بیند و خوشش می آید. متاسفانه الان این اتفاق نمی افتد، مثلا اگر قرار است فیلم یا سریالی ساخته شود، در وهله اول سعی می نمایند کار را اقتصادی جمع نمایند که این اشتباه است. مثلا وقتی قرار است آقا یا خانم فلانی بیاید و دستمزدش فلان اندازه است، کسی را می آورند که از نظر صندلی، دو پله پایین تر از آن شخص باشد، این ها به کیفیت و محبوبیت کار لطمه می زند.
گفتید آقای عطاران کمدی را می شناسد. منظورتان از این شناخت چیست؟
بله، خیلی افراد را داریم. شناخت کامل روی شخصیت ها و کمدی یعنی با توجه به قصه و فیلم نامه تشخیص بدهد که فلان آقا یا خانم برای این نقش مناسب است. رضا عطاران، مهران مدیری، رامبد جوان، سعید آقاخانی و افراد زیادی هستند که کمدی را می شناسند، اما باید شرایط و عواملی که آن ها می خواهند در اختیارشان باشد تا کاری را بسازند. آن موقع این امکانات موجود بوده که اجرا شده و شاید به رئیس سازمان صداوسیما مربوط است، چون از آن موقع تا امروز چند بار تغییر نموده، همه این ها سلایق و علایق خودشان را در کار دخیل می نمایند و این است که به کار صدمه می زند.
منظورتان از شرایط دلخواه، محدودیت ها و ممیزی است یا تصمیمات خودخواسته ایشان هم باعث فاصله دریافت از تلویزیون شده است؟
چند عامل باعث این اتفاق شده و مسئله ممیزی که گفتید یکی از عوامل آن است. مثلا اگر آقای فلانی وارد سینما شود و ببیند که آن جا از نظر اقتصادی و امکانات تامین است، دوباره سخت به تلویزیون برمی شود که کار کند. همه این عوامل دخیل است.
یعنی شرایط بهتری که در سینما وجود دارد هم تاثیرگذار است.
این یکی از دلایل است. به عنوان مثال می گویم، آقای عطاران n تومان می گیرد با 80 یا 100 نفر سروکله می زند و یک سریال می سازد، بعد می رود سینما چند برابر آن را می گیرد و خودش است و خودش. دیگر کارگردان و امکانات سواست و مسئولیتی هم گریبانگیرش نیست. اگر همان امکاناتی را که در سینما وجود دارد، در اختیار کارگردان های کاربلد کمدی در تلویزیون بگذارند، خطوط قرمز و ممیزی ها کمتر باشد، قول می دهم همه سریال های تلویزیون پرمخاطب تر از قبل خواهد بود.
برخی بازیگران مانند خانم زکریا معتقدند وقتی یک تیم پیروز می شود، کارگردان بهتر است همکاری با همان تیم را ادامه بدهد. نظر شما چیست؟ اکنون که آقای عطاران قرار است سریال جدیدی بسازد، بهتر است از گروه قدیمی خود استفاده کند؟
این موضوع هم به همان شناخت آقای عطاران برمی شود. شناخت ایشان از قصه ای که قرار است بسازد خیلی مهم است. به صرف این که چون قبلا با او کار کردم، اگر به من نقشی ندهد بگویم اِل شد بِل شد نه، این طور نیست، اما مثل یک تیم فوتبال است، وقتی تیم در مسابقاتش پیروز است، آدم احساس می نماید اگر از همان نفرات که جنگنده هستند و حرف یکدیگر را می فهمند استفاده شود، طبیعتا بهتر است با همان گروه بسازد، اما این طور نیست که هیچ نقشی برای یک بازیگر نداری ولی الزاما باید از او استفاده کنی.
منبع: همگردی