دختران راحت اعتماد می کردند!

به گزارش مجله فیروزی، خواستگاری با اتیکت دکتر، ترفند خیلی از کلاهبردارانی است که سراغ دختران دم بخت می فرایند؛ دخترانی که به باور پیدا کردن همسر ثروتمند و پولدار، خیلی زود خام آرزوهایشان می شوند و در دام کلاهبرداران می افتند.

دختران راحت اعتماد می کردند!

به گزارش گروه حوادث خبرنگاران، در یکی از چنین مواردی آقای دکتر قلابی خیلی زود توسط پلیس دستگیر شد و سه دختری که او از آنها کلاهبرداری کرده، شناسایی شده اند البته تحقیقات برای دستگیری سایر متهمان ادامه دارد.

این هفته پای صحبت های این کلاهبردار نشسته ایم.

تخصص قلب و عروق از آمریکا داری؟

همه اش دروغ بود. من نه تحصیلات عالیه دارم و نه از کشور تا به حال بیرون رفته ام. اما برای جلب اعتماد سوژه هایم مجبور بودم چنین دروغ هایی را بگویم. از زندگی در آمریکا و خانواده ای که پزشک هستند و وضع مالی عالی برای آنها گفتم تا اعتمادشان را جلب کنم.

سوژه هایت را چطور شناسایی می کردی؟

در فضای مجازی، بیشتر فیسبوک. با گذاشتن عکس های فتوشاپی و لباس پزشکی اعتماد دختران دم بخت را جلب می کردم. خودم بیشتر سراغ دخترانی می رفتم که وضع مالی خوبی داشتند و دلشان می خواست خارج از کشور زندگی کنند.

ملاکت برای انتخاب این افراد چه بود؟

چون طعمه های خوبی هستند. از یک طرف وضع مالی خوبی دارند و با اجرای نقشه ات می توانی پول خوبی به جیب بزنی. هم این که سودای زندگی در خارج از کشور را دارند و وقتی می بینند کسی خارج زندگی می کند فکر می کنند از طریق ازدواج با او می توانند از ایران خارج شوند و به رویاهایشان برسند.

از نقشه کلاهبردار ی هایت بگو.

به عنوان خواستگار و به بهانه صحبت کردن درباره زندگی مشترک و آینده، زمانی که کسی خانه شان نبود، وارد خانه مالباخته ها می شدم. زمانی که آنها برای پذیرایی به آشپزخانه می رفتند من سراغ طلاها و وسایل با ارزش می رفتم و سرقت می کردم. بی شک هیچ یک از آنها به فکرش هم خطور نمی کرد یک دکتر که در آمریکا زندگی می کند و کلی ملک و املاک در ایران و خارج از کشور دارد، دست به دزدی بزند. اما من با خیال راحت سرقت هایم را انجام می دادم، که نوعی کلاهبرداری و جلب اعتماد آنها بود.

و شگردهای دیگرت برای اجرای نقشه چطور بود؟

به این بهانه که من کارت ملی ایرانی ندارم و نمی توانم سیمکارت و گوشی تلفن همراه بخرم یا حساب بانکی باز کنم، آنها را مجاب می کردم برایم سیمکارت و گوشی تلفن همراه بخرند. یک کارت بانکی هم از آنها می گرفتم و بعد بهانه می آوردم طبق رسم و رسومات مان باید برای مرد انگشتر نشان خریده شود و به این بهانه از آنها پول می گرفتم. گاهی اوقات هم می گفتم پول نقد ندارم و دلارهایم را نمی توانم به ریال تبدیل کنم چون کارت ملی ندارم و به این بهانه از آنها پول قرض می گرفتم که هرگز به فکر برگرداندن این پول ها نبودم.

چطور این خواستگار ناپدید می شد؟

به بهانه کار در یکی از کشورها و جلسه، ارتباطم را با آنها قطع می کردم و تلفن ها را خاموش می کردم. مالباخته ها که تنها یک شماره از من داشتند، دست شان به جایی نمی رسید. گاهی هم آنها را تهدید می کردم اگر بخواهند پیگیر شوند، من آشنای با نفوذی دارم که برایشان مشکل به وجود می آورد. قطعا چنین مالباخته هایی به خاطر حفظ آبرویشان شکایت نمی کنند.

با پول ها چه می کردی؟

زندگی. سرقت هایم در حدی بود که بتوانم از عهده خرج و مخارج روزانه ام بربیایم.

چطور دستگیر شدی؟

نمی دانم. من خیلی حرفه ای این کار را انجام داده بودم و هیچ ردی از خودم به جا نگذاشته بودم. حتی مالباخته ها نشانی محل زندگی ام را نمی دانستند و از اسم و فامیل اصلی ام نیز خبر نداشتند، نمی دانم چطوری به من رسیدند.

با شکات رو به رو شده ای؟

یکی شان را در پلیس آگاهی دیدم. با دیدن من با ظاهری متفاوت ابتدا تصور کرد مرا به اشتباه دستگیر کرده اند اما وقتی بیشتر دقت کرد، فهمید من برای فریبش حتی تیپ و قیافه ام را تغییر داده بودم.

ضمیمه تپش روزنامه خبرنگاران

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 21 خرداد 1400 بروزرسانی: 21 خرداد 1400 گردآورنده: mfiroozi.ir شناسه مطلب: 1470

به "دختران راحت اعتماد می کردند!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دختران راحت اعتماد می کردند!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید