باید آدم های با جنبه تری باشیم!
به گزارش مجله فیروزی، شرایط زرد سریالی است که این روزها از شبکه سه سیما پخش می گردد و تا قبل از آغاز ماه محرم ادامه خواهد داشت. این، سریال طنز به سبک سیتکام، دکور محدود و شخصیت محور دارد و در نتیجه ضروری است در آن بازیگرها کوشش نمایند مخاطب را جذب نمایند.
از همین رو نقش بازیگر بسیار مهم بوده و کارگردان و نویسنده باید بازیگر را به صورتی پیش ببرد که بتواند وزنه اصلی داستان را بر دوش بکشد.
استفاده از بازیگرهایی که آن قدرها در میان مخاطب ها چهره نیستند ریسکی بود که در این سریال صورت گرفت و اتفاقا جواب هم داد.
به طوری که باعث شد بازیگرها کوشش خود را بیشتر نمایند تا بتوانند توانایی شان را بیشتر از بازیگران چهره برای بینندگان به نمایش بگذرانند.
بهاره داورزنی، بازیگر نقش فرزانه در این سریال است و به اسم تنها بازیگر نقش اصلی زن کوشش نموده تا بتوانند قابلیت های خود را در زمینه بازیگری نشان دهد. تجربه ای تازه و متفاوت که آن را دوست دارد و معتقد است مخاطب هم به خوبی توانسته با آن ارتباط برقرار کند.
خانم داورزنی چطور شد به مجموعه بازیگران سریال شرایط زرد پیوستید؟
در ابتدای آغاز سریال، همسرم فرشاد کلباسی دستیار اول و برنامه ریز بود و به همین علت در جریان فیلمنامه و نگارش آن بودم. به نظرم فیلمنامه خوب و دارای چارچوب درستی آمد که بسیاری از قواعد در آن رعایت شده بود. با آن که تجربه کار به سبک سیتکامی نداشتم و آخرین کاری که انجام داده بودم مربوط به سریال پردیس بود، نوع فیلمنا مه باعث شد در این سریال حضور پیدا کنم. سریالی که تنها شخصیت زن آن من بودم و در نتیجه باید برای قبول این نقش تمرکز و انرژی بیشتری می گذاشتم تا به این نتیجه برسم در این سریال حضور داشته باشم. صحبت ها در نشست اولیه ای که با کارگردان و تهیه نماینده سریال انجام گرفت بسیار خوب پیش رفت و نکات مثبت بسیاری در آن وجود داشت. از نظر سلیقه ای هم به همدیگر بسیار نزدیک بودیم. از سوی دیگر خوبی این تیم در مشورتی پیش رفتن آن بود. در همان جلسه نخست هم آنچه از فرزانه شرایط زرد انتظار داشتند با آنچه من از شخصیت فرزانه متوجه شدم، مطابقت می کرد و همین نکات دست به دست هم داد تا شرایط به خوبی پیش برود و من در این سریال به اسم بازیگر نقش فرزانه حضور پیدا کنم.
یکی از ویژگی های مهم این سریال، حجم بالای طنزهای سیاسی آن است و شوخی هایی که در این زمینه می گردد. نظر شما درباره این سبک از طنز به کار رفته در سریال چیست؟
در بسیاری از برنامه های تلویزیونی مدام گفته می گردد باید جنبه شوخی را بالا برد و در شوخی ها کمتر باید به کسی بربخورد. بسیاری از معضلات و مسائل را به خوبی می توان در قالب طنز اعلام کرد و از این طریق امیدوار بود که راهکاریی برای برطرف آن معضل به دست آید. حالا این معضلات می تواند سیاسی باشد و از جانب دولت و شرایط موجود در جامعه به وجود آمده باشد. در هر صورت جامعه دارای معضلات بسیاری است که رسانه شاید کمتر به آنها پرداخته و این موضوع می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. با توجه به همین موضوع تصور می کردم شاید بعضی از شوخی های سیاسی در زمان پخش نشان داده نگردد اما نشان داده شد و این نشان می دهد ظرفیت ها در زمینه این نوع شوخی ها هم در صداوسیما بالا رفته است.
در هر صورت معضلات وجود دارد و باید اصلاح گردد و چه بهتر این مسائل در قالب طنز در رسانه ملی هم مطرح گردد و در پی راهکاری برای آن بود.
سبک سیتکامی که در سریال شرایط زرد به کار رفته است را تا چه حد برای مخاطب ایرانی مناسب دیده اید؟ آیا مخاطبان سریال های تلویزیونی ایرانی می توانند با این سبک از سریال سازی هم همراه شوند؟
اگر سریال هایی با سبک سیتکام با فیلمنامه ای قوی جلو بیایند و تهیه نمایندگان به چنین سریال هایی بها دهند و در انتخاب بازیگر حساسیت خوبی به کار گرفته گردد، می توان گفت این سریال ها نتیجه خوبی خواهند داشت و مخاطب های بسیاری را به سمت خود جلب خواهند کرد. اتفاق خوبی که در سریال شرایط زرد رخ داد علاوه بر فیلمنامه خوب و قوی ای که داشت، تهیه نماینده این سریال بود.
به بازیگرانی که چهره شناخته شده ای نیستند اعتماد کرد و بازیگران هم برای دیده شدن و نشان دادن توانایی خود نهایت کوشش شان را کردند. همین دو عامل دست به دست هم داد تا این سریال بتواند با کیفیت جلو برد. به همین علت معتقد هستم اگر فرایند فیلم های سیتکامی در ایران به همین منوال پیش برود جای امیدواری دارد که اتفاقات مثبت خوبی رقم بخورد.
از میان سریال های پیروز جهانی به سبک سیتکام، کدام یک را بیشتر دوست داشتید و توانستید با آنها ارتباط برقرار کنید؟
یکی از برترین این سریال ها، سریال دوستان است که روایت آن براساس شخصیت هایش به برترین شکل ممکن پیش رفت. به طوری که بسیاری سریال را با شخصیت هایش می شناختند. اما اگر دقت نموده باشید در سریال شرایط زرد از صدای خنده پشت صحنه مانند این سریال های خارجی استفاده نشده. چون هنوز آن طور که باید این سبک از سریال سیتکام در میان سریال های ایرانی جا نیفتاده است. برای همین هم از یک سری افکت های موسیقی استفاده شده و بار این بخش را موسیقی به دوش کشیده که اتفاقا خوب هم جواب داده است.
آزاده باقری - روزنامه نگار / ضمیمه قاب کوچک روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین