رونالدو را مهار کردم و نتوانست کاری کند، در بازی با مراکش شانس با ما یار بود - مجله فیروزی

به گزارش خبرنگار و به نقل از رسانه فوتبال در قطر، رامین رضاییان در گفت و گو با برنامه تلویزیونی فیفا بیان نمود: وقتی بچه بودم، یادم است زمانی که جام جهانی برگزار گردید و برزیل به قهرمانی رسید، رونالدو با گل هایی که می زد و مدل مویی که داشت، برای من خیلی جالب بود. آن روز ها تصویری به یادماندنی برای من بود. رونالدو و ریوالدو تأثیرگذارترین بازیکنان در جام جهانی بودند و در نهایت هم برزیل به قهرمانی رسید.

او اضافه نمود: آن موقع دوران کودکی را سپری می کردم و چون برزیل را خیلی دوست داشتم، فقط به خوشحالی کردن فکر می کردم. خیلی دوست داشتم که بتوانم مارادونا را در جام جهانی ببینم، اما آن دوران به سن من نمی خورد. اولین خاطره من از جام جهانی، جام جهانی 2002 کره جنوبی - ژاپن بود که در فینال، برزیل با 2 گل رونالدو آلمان را شکست داد و فکر کنم یکی از گل های او روی یک ریباند بود. صحنه قهرمانی برزیل و رونالدوی برزیلی با آن بازی های زیبا و فوق العاده اش را به یاد دارم و این به یادماندنی ترین لحظه زندگی کودکی من از جام جهانی است.

وی درباره تجربه اش از بازی در جام جهانی 2018 و تقابل با پرتغال بیان نمود: این بازی ها فراموش نشدنی است. وقتی وارد ورزشگاه می شوید، آن جو و هیجان آنقدر زیبا است که توصیف کردنش خیلی سخت است، به خصوص بازی روبه روی بازیکنی که به همراه لیونل مسی از برترین بازیکنان جهان است. آن لحظه فکر می کردم که چه افتخار بزرگی نصیب من شده است. رو به روی چنین بازیکنی بازی کردم و توانستم رونالدو را کنترل کنم و این از لحظات به یادماندنی زندگی من بود.

رضاییان درباره مهار رونالدو در جام جهانی 2018 گفت: زمانی که با پرتغال بازی داشتیم و در تونل ورزشگاه بودیم من مثل همواره می خواستم هیجانی بدهم و به بازیکنان گفتم فریاد بزنید که استرس از بدن تان خارج گردد. آن لحظه همه یک مدلی همدیگر را تشویق می کردیم یا با داد زدن همدیگر را صدا می زدیم که پرتغالی ها ترسیده بودند. البته ترس نبود، شاید تعجب بود. ما همین فرایند را در زمین هم داشتیم و با یک نگاه محبت آمیز و برادرانه کار را ادامه دادیم. مثلاً خود من مأمور مهار رونالدو بودم و به خوبی آن کار را کردم و نتوانست کاری کند. او حتی پنالتی هم از دست داد.

رضاییان در خاتمه گفت: در بازی با پرتغال سزاوار برد بودیم و یکی از برترین بازی های ایران را در جام جهانی دیدیم. شاید اگر در جام جهانی کمی شانس ما را همراهی می کرد، البته غیر از بازی با مراکش که شانس خیلی یاری مان کرد، می توانستیم به اسم تیم اول صعود کنیم. وقتی برای کشورم بازی می کردم، حاضر بودم آن لحظه جانم را هم بدهم. حاضر بودم سر و بدنم را روبه روی توپ قرار دهم تا عبور نکند و به سمت دروازه ما برود که گل گردد. بعلاوه برگزاری جام جهانی در قطر، خیلی قشنگ و زیبا است. مثل دیگر جام جهانی ها است که البته هر جام جهانی زیبایی های خودش را دارد و این جام هم یک زیبایی هایی دارد که می تواند به یادماندنی گردد. 3 سال و نیم است که در قطر بازی می کنم و همه چیز اینجا بی نظیر است. امکانات، زمین های تمرین و همه چیز عالی است. از نظر کیفیت سال به سال پیشرفت را می بینیم و خود من در این سه سال و نیم این پیشرفت را دیدم. این فرایند حتی به بهتر شدن قطر یاری می نماید تا در جام جهانی عملکرد خوبی داشته باشد. چون فکر می کنم هر چقدر لیگ خوبی داشته باشید، تیم ملی قوی تری دارید.