مهناز افشار و پیشنهادهای فرانسوی، آلمانی و انگلیسی! - مجله فیروزی

با تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ دیدن کنید.

مهناز افشار متولد سال 1356 در تهران است. او در خانواده ای رشد کرد که در آن مادرش به باور های دینی اش اعتقاد دارد، اما پدرش در اصطلاح امروزی فردی روشن فکر بوده است. در چنین خانواده ای او یاد می گیرد که معتقد به هر دین و مسلک که باشی باید به عقاید دیگران هم احترام گذاشت. مهناز پس از اخذ مدرک دیپلم تجربی در یک موسسه غیر انتفاعی به مدت چهار سال در رشته تدوین تحصیل می نماید. اما علاقه اش به بازیگری او را به کلاس های بازیگری مرحوم سمندریان می کشاند. کلاس هایی که بسیاری از بازیگران پیروز کنونی فارغ التحصیل آن هستند. یکی از آن شاگردان پیروز با چهره ای فوتوژنیک و البته با استعداد، خیلی زود به سوپر استار سینمای ایران تبدیل می گردد.

مهناز افشار از پنج سال پیش به دلایل شخصی و البته به طور موقت به آلمان سفر می نماید. اما تقدیر و وقایع چنان رقم می خورد که تجربه جدیدی را در گوشه ای دیگر از جهان شروع کند.

سخن را با او از حضورش در جشنواره فیلم برلین شروع می کنم، می گوید: این نخستین بار است که در برلیناله حضور دارم. اما همواره در دوران بازیگری ام همه جشنواره های معتبر را از جمله برلیناله دنبال می کردم؛ به ویژه اینکه بدانم هر سال در فیلم ها به چه موضوعاتی اهمیت بیشتری می دهند و چه فیلم هایی پذیرفته می شوند. سال جاری، اما از سوی برلیناله و کارگردان و تهیه نماینده فیلم درس فارسی به عنوان یک بازیگر ایرانی دعوت شده بودم و برایم جالب بود که از نزدیک با فضای جشنواره آشنا شوم.

از او درباره فیلم های ایرانی که در جشنواره هفتادم فیلم برلین حضور دارند می پرسم و اینکه آیا به نظرش سال جاری خرس طلایی یا نقره ای نصیب آن ها خواهد شد یا خیر؟

مهناز می گوید: در آثار ارسال شده اسامی پر رنگ که ویترینی باشد وجود ندارد. به غیر از محمد رسول اف (فیلم شیطان وجود ندارد) سایر فیلم سازان چندان معروف نیستند. اما خلاصه فیلم ها را که دیدم برایم جالب بودند چرا که موضوعات خاصی را دنبال نموده بودند.

مهناز با بیان اینکه به علت سفر کاری نمی تواند همه فیلم ها را ببیند و مجبور است زودتر از سرانجام جشنواره برلین را ترک کند به صندلی سینمای ایران در جشنواره های مختلف اشاره می نماید. می گوید سینمای ایران همواره در همه جشنواره های معتبر جهان صندلی خاص خودش را دارد و جشنواره ها نمی توانند آن صندلی را با نگاه و فیلم های دیگر پر نمایند. او پرداخت موضوع را نقطه قوت سینماگران ایرانی می داند.

از مهناز درباره ممنوع الخروج بودن محمد رسول اف و اینکه اجازه داده نمی گردد در جشنواره ای شرکت کند که فیلم اش را در بخش مسابقه قرارداده است می پرسم. مهناز افشار با تاکید براینکه همواره مخالف ممنوع الخروج کردن انسان ها بوده، می گوید: شما اگر تفکر کسی را دوست ندارید یا نسبت به آن نقد دارید چرا اجازه نمی دهید از کشور خارج گردد؟ این غم انگیز است که اجازه ندهید یک فیلمساز عظیم از کشور خارج گردد و در چنین جشنواره عظیمی در کنار فیلم اش حضور داشته باشد. چنین اقداماتی اصلا بازتاب خوبی ندارد.

تبادل نظر با او را درباره حضور زنان در جشنواره های معتبر ادامه می دهم. از او می پرسم چرا نسبت جوایزی که به زنان برای بازی در فیلم های ایرانی در جشنواره های معتبر بین المللی می گیرند در مقایسه با مردان کمتر است. آیا این به این خاطر نیست که بستر سازی برای رشد بازیگران زن در داخل آنقدر مناسب نبوده که موجب گردد معیار ها برای داوران بین المللی محرز نشده باشد؟

مهناز می گوید: فیلم هایی که به جشنواره های معتبر رفته اند زن محور نبوده اند. یعنی فیلمنامه و ایده به گونه ای بوده است که مرد شخصیت اصلی داستان و مهم باشد. به هر حال داوران در جشنواره های خارجی به سبک آنچه ما در جشنواره های داخلی می بینیم عمل نمی نمایند. در جشنواره های داخلی گاهی می بینیم داوران در کنار داوری های تخصصی نظر شخصی را هم اعمال می نمایند حال آنکه در جشنواره های خارجی چنین اتفاقی نمی افتد.

او درباره اینکه آیا حضور فیلم های ایرانی در جشنواره های بین المللی با ظرفیت سینمای ایران متناسب است یا خیر؟ تاکید می نماید که این حضور به اندازه ظرفیت سینمای ایران نیست، اما ظرفیت سینمای ایران هم کافی نیست.

مهناز افشار می گوید: ما این روز ها دچار چالش عجیبی شده ایم. من در آن سینما بوده ام و می دانم که چقدر ظرفیت ها بالاست، اما همه دچار یک نوع روزمرگی شده اند که اجازه نمی دهد آن توانایی ها بروز پیدا کند.

تبادل نظر با او را کمی شخصی تر می کنم و از سفرش به آلمان و فعالیت هایش می پرسم. می گوید پنج سال پیش برای تکمیل زبان آلمانی و تحصیل در رشته کارگردانی به آلمان آمد و مدتی هم بین آلمان و تهران در رفت و آمد بود. اما در ادامه دلایلی موجب می گردد حضورش در آلمان جدی تر گردد و حتی پیشنهاد کار دریافت کند.

با این حال از رفتار ها و قضاوت های ناعادلانه ای که درباره اش شده رنجیده خاطر است. می گوید: بالاخره وقتی این همه سال کار می کنی و از طرفی هم بابت بعضی رفتار های ناعادلانه دلت می شکند به خودت می گویی مدتی از فضا دور باشی تا آسیب های روحی و زخم هایت التیام بیابد. هرگز برای خودم متصور نبوده ام که قرار نیست روزی برنگردم.

مهناز هم می خواهد لژیونر جهانی هنر هفتم گردد؛ به نظر منصفانه است بعد از بیست سال و اندی فعالیت در سینمای ایران و تجربه کار مشترک بین المللی و کسب جوایز گوناگون، در فضایی حرفه ایی تر فعالیت کند.

می گوید پیشنهاد هایی برای بازی در سریال، فیلم و تئاتر از کارگردانان و فیلم سازان آلمانی، فرانسوی و انگلیسی دریافت نموده و در حال آنالیز آن ها است.

او در پاسخ به این سوال که آیا بزودی شاهد خواهیم بود مهناز افشار هم مانند گلشیفته فراهانی در پروژه های بین المللی نقش آفرینی کند؟ می گوید: گلشیفته فراهانی، زهرا امیر ابراهیمی و شهره آغداشلو و دیگر هنرمندان ایرانی افتخار ایران هستند و اینکه چه چیزی در انتظار مهناز افشار است نمی دانم و باید منتظر بود.

صحبتمان به برنامه استعدادیابی پرشین گات تلنت می رسد. می گوید حضور در این برنامه هم مانند همه برنامه های کاری دیگر است و چیز عجیبی نیست. او به شایعاتی اشاره می نماید که درباره حضورش در این برنامه ساخته اند و می گوید: هیچکدام از آن ها واقعیت ندارند و من هم پاسخی برای آن ها ندارم. این فقط یک پروژه حرفه ای است. گات تلنت برنامه ای است که در همه جای جهان برگزار می گردد از آنجایی که در ایران رقصیدن و آواز خواندن زنان ممنوع است بنابراین در کشور سوئد برگزار گردید.

مهناز در ادامه تاکید می نماید اگر ایرانی های داخل کشور این امکان را داشتند در این برنامه شرکت نمایند قطعا کیفیت برنامه بسیار بالاتر می رفت. اما همین تعداد هم که شرکت کردند با اینکه زمان کافی برای تمرین نداشتند یا محدودیت های خودشان را داشتند کیفیت برنامه قابل قبول بود.

او در مورد ارتباط با مخاطبانش در فضای مجازی و حقیقی هم می گوید: من عاشق مخاطبانم هستم. چه آن هایی که همواره دوستم داشتند و از داخل و خارج کشور به من حس خوب می دهند و چه آن هایی که رد می شوند و طعنه ای نثارم می نمایند. این را می دانم می دانم اگر کسی که برایش مهم نباشم طعنه نمی زند.

مهناز افشار در صحبت هایش همواره گفته است که باید به همه عقاید احترام گذاشت. از او خواستم در این باره بیشتر بگوید.

مهناز می گوید: من در خانواده ای متولد شده ام که در آن مادرم زن متدینی است یعنی ایمانش قلبی است نه مانند بعضی افراد که ایمان شان ظاهری و دروغ است. پدرم هم در گذشته از جنس دیگر و اهل دل و خوشی بوده است. خواهر و برادرانم هم افکار خود را داشتند. ما در چنین خانواده ای در کنار هم زندگی نموده ایم و اگر نقدی هم داشته باشیم به هم می گوئیم، اما در نهایت همدیگر را در آغوش می گیریم.

مهناز می افزاید: من همین را برای ایران نیز متصورم؛ چرا که غیر از این نیست. باید قبول کنیم همه ما انسان هایی هستیم که با افکار و عقاید متفاوت آفریده شده ایم و اگر بپذیریم به عقاید و سلایق هم احترام بگذاریم و با باور های خود به یکدیگر آسیب نزنیم آن وقت جهان جای بهتری برای زیستن خواهد بود..

منبع: independentpersian