کجا خرس عینکی ببینیم؟ - مجله فیروزی

خرس های عینکی، پستاندارانی هستند که به علت داشتن خطوط و بخش های روشن در اطراف چشم خود به این نام معروف شده اند. رنگ موی آن ها در بقیه بخش های بدنشان سیاه یا قهوه ای است. بخش های روشن تر بدن این جانوران در برخی از آن ها بسیار فراتر رفته و به نحوی بخش های روشن بدن در خرس های عینکی حکم اثر انگشت را داشته و هویتشان را تعیین می نماید.

خرس های عینکی به عنوان یکی از گونه های خرس با میزان ای میانه شناخته می شوند. خرس های عینکی به صورت میانگین 1/8 متر طول دارند و گونه های نر این حیوانات جثه بزرگ تری نسبت به ماده ها دارند. وزن این حیوانات بین 80 تا 175 کیلوگرم متغیر است. از نظر وزنی می توان گفت که گونه های ماده تقریبا نصف گونه های نر وزن دارند. در تصویر مقابل نسبت میزان خرس های عینکی به انسان قابل مشاهده است.

رژیم غذایی

خرس های عینکی غالبا گیاهخوار و میوه خوار هستند. خرس های عینکی پس از خرس های پاندا، بزرگ ترین گونه خرس های گیاهخوار به شمار می روند. به طور کلی رژیم غذایی خرس های عینکی نسبت به سایر گونه خرس ها بسیار فرق دارد و آن ها از گیاهانی تغذیه می نماید که سایر گونه ها به هیچ وجه از آن ها به عنوان غذا استفاده نمی نمایند. بد نیست بدانید که خرس های عینکی تنها گیاهخوار نیستند و حدود پنج درصد از غذای آن ها را گوشت تشکیل می دهد و این جانوران به ندرت از حشرات و جوندگان کوچک نیز تغذیه می نمایند.

رفتار و عادات طبیعی

خرس های عینکی معمولا حیواناتی منزوی هستند و تنهایی را ترجیح می دهند. این جانوران تنها در منطقه های که غذا به وفور یافت می گردد دور یکدیگر جمع می شوند. منطقه های مانند جنگل هایی با درختان پر میوه یا مزرعه ها از این قبیل منطقه ها هستند. نکته جالبی که در خصوص این خرس ها و نقش آن ها در محیط زیست وجود دارد این است که این حیوانات با غذا خوردنشان بذر و دانه میوه ها را با خود جابه جا می نمایند و این گونه به تداوم و بقای گیاهان نیز یاری می نمایند.

خرس های عینکی برای برقراری ارتباط با یکدیگر یک صدای خاص را از خود فراوری می نمایند که شباهت زیادی به صدای یک خرس ندارد! خرس های عینکی نسبت به تمام گونه های دیگر خرس ها (به جز پاندا) از ارتباط آوایی بیشتر استفاده می نمایند.

شرایط بقا

متاسفانه خرس های عینکی در زمینه شرایط بقا در گروه حیوانات آسیب پذیر قرار گرفته اند و این بدان معنا است که این حیوانات دوست داشتنی فاصله چندان زیادی برای رسیدن به گروه در خطر انقراض ندارند. مهم ترین خطر برای این حیوانات شکار غیرقانونی به وسیله انسان است. بیشتر شکارچیان و انسان ها به علت نداشتن دانش کافی بر این باورند که خرس های عینکی بسیار خطرناک هستند و به همین علت دست به شکار این جانوران می زنند. امروزه مراکز حفاظتی و باغ وحش ها قدم های بسیار مثبتی را در زمینه حفاظت و بقای این حیوانات برداشته اند.

فراوری مثل

خرس های عینکی هر بار بین یک تا سه فرزند به جهان می آورند. خرس های عینکی معمولا در غارها و زیر صخره ها از بچه های خود حفاظت می نمایند و آن ها را پرورش می دهند. بچه ها در ابتدا با چشم های بسته به جهان می آیند و پس از گذشت 42 روز از به جهان آمدنشان چشمان خود را باز می نمایند. پس از گذشت سه ماه بچه ها لانه را ترک می نمایند و کم کم با جهانی اطراف آشنا می شوند. بچه ها خرس های عینکی بر پشت مادر سوار می شوند. دقیقا تعیین نیست که بچه ها خرس های عینکی تا چه زمانی با مادر خود زندگی می نمایند اما باور بر این است که آن ها حداقل تا یک سال اول زندگی خود را با مادرشان می گذرانند.

حقایق

• خرس های عینکی 13 عدد استخوان دنده دارند که این تعداد به نسبت سایر خرس ها یک عدد کمتر است!
• خرس های عینکی تنها خرس هایی هستند که در آمریکای جنوبی یافت می شوند.
• طبق فسیل های یافت شده، بزرگ ترین گونه خرس ها بر روی زمین از اجداد خرس های عینکی بوده اند. این خرس ها هم اکنون منقرض شده اند.
• خرس های عینکی تنها خرس هایی هستند که از میوه آناناس و مشتقات آن تغذیه می نمایند!

کجا خرس عینکی ببینیم؟

خرس های عینکی در منطقه ها خاصی از جنوب غرب آمریکا و آمریکای جنوبی زندگی می نمایند. این خرس ها را می توان در حیات وحش کشورهایی همانند ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور و پرو یافت می شوند. این خرس ها در بخش هایی از آرژانتین هم یافت می شوند. این خرس ها یکی از حیوانات شاخص آمریکای جنوبی به شمار می روند.

نظر شما در خصوص خرس های عینکی چیست؟ نظرات خود را با خبرنگاران در میان بگذارید.